Καλλιτέχνης: Χαΐνηδες
Άλμπουμ: Χαΐνηδες
Συνθέτης: Αποστολάκης Δημήτρης
Στιχουργός: Αποστολάκης Δημήτρης
Έτος Κυκλοφορίας: 1991
Ωσάν το έρημο δεντρί
που ‘ναι στ’ αόρι απάνω
μ’ αρέσει να ‘μαι αμοναχός
με τσι πολλούς δεν κάνω
Κι άμας ο κόσμος σκοτεινιά
γεμίζει να γυρίζω
Χαΐνης και τση χαραυγής
τσ’ ελπίδες να σκορπίζω
Η μουσική όμαδα Χαΐνηδες αποτελεί ένα ανοιχτό σύνολο, που ανακαλύπτει μουσικούς δρόμους από την Κρήτη ως τη Μικρασία και από την Ανατολή πάλι πίσω στα Βαλκάνια. Ακολουθώντας μουσικά μονοπάτια, οι Χαΐνηδες τολμούν και δημιουργούν νέες μουσικές και λόγους, που παρουσιάζουν μεστά τον πληθωρικό πόθο της ζωής, την αίσθηση του ωραίου ή του χαμένου. Ο έρωτας και ο θάνατος, οι υπέρτατες δυνάμεις, αποτυπώνονται σε μέτρο και ορίζουν «…όλα όσα είδες και έχεις ποθήσει και όσα ποτέ δε δεις».
Στο πρώτο άκουσμα, ο λόγος γίνεται εικόνα και επιβάλλεται επαναστατικά σε «θεατές» τεχνοκράτες. Τα τραγούδια των Χαΐνηδων αναβλύζουν τόλμη, είναι θαρραλέα, σε μία εποχή που η αλήθεια είναι στο περιθώριο. Μέσα στους στίχους ο ακροατής θα βρει την αλήθεια του και ίσως αυτή η αλήθεια να δίνει διάρκεια στο συγκρότημα, που συμπληρώνει 19 χρόνια παρουσίας.
Χαϊνηδες ειναι οι:
Δημήτρης Αποστολάκης
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης
Μαρία Κώτη
Αλέξης Νόνης
Αντώνης Σκαμνάκης
Μιχάλης Νικόπουλος
Δημήτρης Μπρέντας
