0
0
Suzanne takes you down to her place near the river
You can hear the boats go by
You can spend the night beside her
And you know that she’s half crazy
But that’s why you want to be there
And she feeds you tea and oranges
That come all the way from China
And just when you mean to tell her
That you have no love to give her
Then she gets you on her wavelength
And she lets the river answer
That you’ve always been her lover
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that she will trust you
For you’ve touched her perfect body with your mind.
And Jesus was a sailor
When he walked upon the water
And he spent a long time watching
From his lonely wooden tower
And when he knew for certain
Only drowning men could see him
He said “All men will be sailors then
Until the sea shall free them”
But he himself was broken
Long before the sky would open
Forsaken, almost human
He sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with him
And you want to travel blind
And you think maybe you’ll trust him
For he’s touched your perfect body with his mind.
Now Suzanne takes your hand
And she leads you to the river
She is wearing rags and feathers
From Salvation Army counters
And the sun pours down like honey
On our lady of the harbour
And she shows you where to look
Among the garbage and the flowers
There are heroes in the seaweed
There are children in the morning
They are leaning out for love
And they will lean that way forever
While Suzanne holds the mirror
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that you can trust her
For she’s touched your perfect body with her mind.
Σουζάν
Η Σουζάν σε πάει στο σπίτι της κοντά στο ποτάμι
Μπορείς ν’ ακούσεις τις βάρκες που περνούν
Μπορείς να περάσεις τη νύχτα πλάι της
Και ξέρεις πως είναι μισότρελη
Αλλά γι’ αυτό θες να είσαι εκεί
Και σε ταϊζει τσάι και πορτοκάλια
Που έρχονται από την Κίνα
Και μόλις πας να της πεις
Ότι δεν έχεις αγάπη να της δώσεις
Τότε σε φέρνει στο μήκος κύματός της
Και αφήνει το ποτάμι ν’ απαντήσει
Ότι από πάντα ήσουν ο εραστής της
Και θες να ταξιδέψεις μαζί της
Και θες να ταξιδέψεις στα τυφλά
Και ξέρεις πως θα σε εμπιστευτεί
Γιατί έχεις αγγίξει το τέλειό της σώμα με το νου σου.
Κι ο Ιησούς ήταν ναύτης
Όταν περπάτησε πάνω στο νερό
Και πέρασε πολύ καιρό κοιτώντας
Απ’ τον μοναχικό του ξύλινο πύργο
Και όταν ήξερε σίγουρα
Ότι μόνο άνθρωποι που πνίγονταν μπορούσαν να τον δουν
Είπε ”όλοι οι άνθρωποι θα ‘ναι ναύτες τότε
Μέχρι να τους απελευθερώσει η θάλασσα”
Αλλά κι ο ίδιος ήταν μισός
Πολύ πριν ανοίξει ο ουρανός
Εγκαταλελειμμένος, σχεδόν άνθρωπος
Βυθίστηκε κάτω απ’ τη σοφία σου σαν λίθος
Και θες να ταξιδέψεις μαζί του
Και θες να ταξιδέψεις στα τυφλά
Και νομίζεις πως ίσως τον εμπιστευτείς
Γιατί έχει αγγίξει το τέλειό σου σώμα με το νου του.
Τώρα η Σουζάν παίρνει το χέρι σου
Και σε οδηγεί στο ποτάμι
Φοράει κουρέλια και φτερά
Και ο ουρανός ρέει κάτω σαν μέλι
Στο άγαλμα της Παναγίας
Και σου δείχνει πού να κοιτάξεις
Ανάμεσα στα σκουπίδια και τα λουλούδια
Υπάρχουν ήρωες στα φύκια
Υπάρχουν παιδιά στο πρωινό
Σκύβουν για αγάπη
Και θα γέρνουν προς τα εκεί για πάντα
Ενώ η Σουζάν κρατά τον καθρέφτη
Και θες να ταξιδέψεις μαζί της
Και θες να ταξιδέψεις στα τυφλά
Και ξέρεις πως μπορείς να την εμπιστευτείς
Γιατί έχει αγγίξει το τέλειό σου σώμα με το νου της
